زندگی تا ۹۵ سالگی ممکن است به اندازه هوش مصنوعی و تغییرات اقلیمی بر جهان تأثیر بگذارد.
افزایش امید به زندگی تا ۹۵ سالگی، نه‌تنها فرصت‌ها و مسئولیت‌های جدیدی ایجاد می‌کند، بلکه می‌تواند به اندازه هوش مصنوعی و تغییرات اقلیمی، جوامع و آینده جهان را تحت تأثیر قرار دهد.
به گزارش فناور، با پیشرفت‌های پزشکی و بهبود شرایط زندگی، امید به زندگی در بسیاری از کشورها به طور چشمگیری افزایش یافته است. پروفسور اندرو اسکات، اقتصاددان برجسته، معتقد است که این تغییر جمعیتی می‌تواند به اندازه فناوری‌های پیشرفته مانند هوش مصنوعی یا بحران‌های جهانی همچون تغییرات اقلیمی، تأثیرگذار باشد. او در کتاب جدید خود “ضرورت طول عمر” توضیح می‌دهد که جوامع باید از همین امروز برای زندگی طولانی‌تر آماده شوند و ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و شغلی خود را بازبینی کنند.
به عبارتی دیگر؛ پروفسور اندرو اسکات در این زمینه توضیح می‌دهد که با افزایش سن جمعیت، نیاز به تغییرات در ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و شغلی وجود دارد.
اسکات در کتاب خود توضیح می‌دهد که زندگی‌های طولانی‌تر هم فرصت‌هایی ایجاد می‌کنند و هم مسئولیت‌ها.
«طبق اطلاعات سازمان بهداشت جهانی، در سال 2020 تعداد افراد 60 ساله و بالاتر بیشتر از کودکان زیر 5 سال بود. پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2050، نسبت جمعیت بالای 60 سال تقریباً دو برابر شود.»
او بیان می‌کند که باید از هم‌اکنون برای این تغییرات برنامه‌ریزی کنیم تا بتوانیم با چالش‌هایی مانند تأمین مالی بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتی مقابله کنیم. اسکات می‌گوید که مفهوم جامعه پیر به طور کلی منفی تلقی می‌شود و هیچ کس از پیر شدن خوشحال نیست. اما واقعیت این است که ما به طور متوسط زندگی طولانی‌تری داریم و سالم‌تر هستیم. او معتقد است که باید نگرش خود را تغییر دهیم و به جای دیدگاه پیر شدن به عنوان یک مشکل، آن را به عنوان یک فرصت ببینیم.
